... om mee te meppen! Al eerder maakte ik voor de musical die we met collega's voor de kinderen gaan spelen een zilveren tas. In deze musical heb ik een dubieuze rol, van een journalist die zijn medespelers in elkaar mept met een kandelaar. Nou doe ik dat met veel plezier, maar liever niet definitief. En dus heb ik van de rest van de zilveren stof een kandelaar gemaakt, die terug petoeinkt als ik iemand op 't hoofd mep.
Eigenlijk is 'ie niet zo heel mooi geworden. Ik had 'm beter de andere kant op kunnen knippen, want nu is 'ie nogal rekbaar, dus ik had 'm nog eindeloos verder op kunnen vullen. Maar van een afstandje lijkt 't denk ik best wat, en iedereen ziet 'm tenslotte van een afstandje.
Onderin zit een zakje zand om 'm te verzwaren, en ik heb er twee potloden ingestoken om 'm rechtop te laten staan. 't Is dus wel zaak om 'm daar vast te houden en met het zachte deel te slaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten