De meiden hadden een nieuwe winterjas nodig. Ik vind het zo leuk om zelf jassen te maken, 't is dankbaar werk, want ze hebben ze elke dag aan. Die van Jente is af. Het is de Fee van Farbenmix, een mooi patroon. Hij is nog behoorlijk ruim, daar kan ze vast twee winters mee. De knopen, die in werkelijkheid rozer zijn dan op de foto, zijn er helemaal geweldig bij.
Eline wil hetzelfde patroon, maar voor haar ben ik nog op zoek naar stof.
zaterdag 30 oktober 2010
dinsdag 26 oktober 2010
donderdag 21 oktober 2010
Een wikkeldeken voor in de Maxi-Cosi
Mijn neefje, die inmiddels, net als al die andere neefjes van mij, neef is, heeft een zoon gekregen. En ondanks het feit dat alle neefjes en nichtjes inmiddels volwassen zijn (de jongste aan mijn vaders kant is pas 21 geworden!) blijf ik de grote nicht, en ik vind het heel leuk om toch even wat te maken. Deze keer is het de wikkeldeken uit de Knippie Baby geworden. Ik had 'm op Sancho al vaak voorbij zien komen, maar nog nooit gemaakt. Wat een leuk patroon is dit! Ik hoop dat er nog veel neefjes, nichtjes en anderen een eerste kind krijgen, want deze wil ik best nog een paar keer maken!
Deze wilde ik niet superwarm maken, want het kind woont in Portugal. Hij is dus gevoerd met badstof, en niet met nicky of fleece. Nog wel even uitgeprobeerd of dat goed ging met klittenband, maar dat viel in dit geval erg mee.
Eigenlijk zou ik 'm best persoonlijk langs willen brengen, maar hij gaat toch maar gewoon op de post. De fotocollage stuur ik mee als gebruiksaanwijzing.
Deze wilde ik niet superwarm maken, want het kind woont in Portugal. Hij is dus gevoerd met badstof, en niet met nicky of fleece. Nog wel even uitgeprobeerd of dat goed ging met klittenband, maar dat viel in dit geval erg mee.
Eigenlijk zou ik 'm best persoonlijk langs willen brengen, maar hij gaat toch maar gewoon op de post. De fotocollage stuur ik mee als gebruiksaanwijzing.
maandag 18 oktober 2010
Tuliprokje voor Jente
Ik was de laatste dagen erg druk geweest met het opruimen en herorganiseren van mijn naaikast. Het was gisteren nog niet helemaal klaar, maar ik zat er een beetje doorheen en wilde even tussendoor iets naaien om weer even te weten waar ik het allemaal voor doe. Het werd een rokje voor Jente, van een omgekeerd kliekje. Ik had deze stof gekocht voor een jurk, maar omdat het het einde van de rol was, kreeg ik het laatste stukje voor weinig mee. De jurk is nog niet gemaakt, maar het kliekje is bij dezen al gebruikt.
Ik ben er helemaal blij mee, al is hij nog iets ruim. Het onderrokje is van dunne zwarte katoen die ik nog had liggen, met een kantje dat ik ook nog had liggen.
Sinds een maand zit Jente op vioolles, bij dezelfde juf als Eline. Ze speelt natuurlijk nog niet echt, maar het begin is er, getuige het schone stuk: Appeltaart
Ik ben er helemaal blij mee, al is hij nog iets ruim. Het onderrokje is van dunne zwarte katoen die ik nog had liggen, met een kantje dat ik ook nog had liggen.
Sinds een maand zit Jente op vioolles, bij dezelfde juf als Eline. Ze speelt natuurlijk nog niet echt, maar het begin is er, getuige het schone stuk: Appeltaart
woensdag 13 oktober 2010
Het sanchooste rokje ooit!
Dit rokje was er zonder Sancho nooit gekomen!
De stof heb ik overgenomen van mede-Sanchoer Nele, die het meegaf aan de andere mede-Sanchoer Rietjetoet, om het vanuit Belgie mee te nemen naar de Sancho clubdag van afgelopen zaterdag. Het patroon komt uit de Ottobre die ik heb meegenomen bij de clubdag, winter 2002. Ik heb 'm alleen wel verknasterd, zoals ik op de clubdagworkshop van Jo-7 heb geleerd. (voor niet-sanchoers: verknasteren is een patroon dusdanig veranderen dat het een heel ander patroon wordt)
Het was een vrijwel recht rokje, zonder tailleband, maar met voering. Ik heb 'm met tailleband en zonder voering gemaakt, en er stolpplooien in gemaakt. (we beginnen simpel met het verknasteren, dit durfde ik wel aan)
Hij bleek alleen veel te wijd, dus toen heb ik 'm in de zijnaden smaller gemaakt, maar het gevolg was wel dat daardoor de verhouding tussen het middendeel en de zijdelen ten opzichte van de plooien een beetje zoek raakte. Maar gelukkig was hij nog steeds te wijd, dus heb ik in het middendeel voor en achter tunneltjes gemaakt voor elastiek, zodat dat deel ook wat smaller werd.
't Is leuk, verkansteren, het wordt wat meer van jezelf. En tot mijn grote vreugde bedacht ik ineens (soms heb ik zo'n kort helder moment) dat ik ook simpele poppenpatroontjes kan verknasteren. Ik ga vast rijmwoorden bedenken op verknasteren, voor 5-12!
zaterdag 2 oktober 2010
Abonneren op:
Posts (Atom)