Een winterjas voor mezelf

Ik wilde voor mezelf een winterjas maken. Ik had er twee, en ze waren allebei tegelijk versleten. Eigenlijk was ik van plan de Jadela te maken. Toen vond ik op de markt deze stof en daarvoor vond ik de Johanna een mooier patroon, met alle deelnaden. Die heb ik dus ook maar gekocht.
Een poosje terug had ik 'm al geknipt, met het handstofzuigertje erbij om na elk geknipt patroondeel de pluizen weg te zuigen. Ik heb mezelf toen meteen maar beloofd om 'm in één dag te naaien, zodat ik niet te lang in de pluizen zou zitten.
Gisteren was die dag, al was het misschien niet zo'n goed idee om 'm te naaien op een dag dat ik al verkouden en snotterig was. Maar het is wel (bijna) gelukt. 's Middags om een uur of twee bedacht ik dat ik dit wel eens kon gaan doen en om kwart over 12 's nachts was 'ie af. Alleen de knoopsgaten moet ik nog afwerken. Het rafelt niet uit, maar nu zitten het voorpand en het beleg niet op elkaar, zodat de knoop ertussen schiet. Ik denk dat ik er maar gewoon een rechthoekje omheen naai.
De jas zit heerlijk, lekker zacht en warm, ik ben er blij mee.
De foto's zijn gemaakt door zijn zoon van 6, een beetje scheef dus. Maar, zoals mijn oma al zei: Schaif stait laif.