Violen

Ik kon er niets aan doen... ik MOEST echt even naaien, ook al had ik vanwege mijn knie even een naaistop. Dat kwam zo: Elines concertkleding voor het vioolensemble was te klein geworden. Het volgende concert is in juni, dus ik heb nog even de tijd. Dinsdag had ik haar kleren aan de viooljuf gegeven, omdat haar dochter ze nu aan kan, zij zit sinds kort ook op het ensemble.

Woensdagochtend kwam er een mailtje van de viooljuf aan alle leden: aanstaande vrijdag graag in concertkleding, om een foto te maken....  En dus ging ik woensdagavond om 11 uur nog maar even bij haar langs om stof te halen, en donderdag een vestje in elkaar geknutseld. Hij staat niet zo heel duidelijk op de foto, maar ik laat 'm toch even zien, omdat het zo leuik is om even genaaid te hebben. 't Patroon is
Sweet Toni, een ebook van Farbenmix.



Het Preludio ensemble

En verder twee filmpjes, gewoon omdat het zo leuk is om ze te laten zien. Vorige week hadden Eline en Jente een voorspeelavond van vioolles. Zo leuk om te zien hoe ze vooruit gaan!

Trui gebreid in een avond

Het naaien, dat wordt hem even niet voorlopig. Ik heb sinds een paar maanden veel last van mijn knie, meniscus een beetje beschadigd, vocht erin en toch wel veel pijn. Het zijn spannende weken geweest, met mogelijke oorzaken. Nu is het allemaal weer wat rustiger, maar de pijn blijft, en inmiddels de opdracht van de fysiotherapeut om vooral veel te fietsen en verder vooral heel veel rust te nemen. En hoe dom het ook klinkt, naaien past daar niet bij, helaas. Als ik mijn naaimachine, lockmachine en eventueel covermachine op tafel heb, en ook nog tussendoor moet strijken, ben ik continu aan het gaan zitten en weer opstaan, en dat kan nu gewoon even niet. En dus... ben ik maar gaan breien. Nou ben ik vooral een breister van onaffe projecten, maar deze mouwloze trui voor Jente was in 1 avond klaar! Het garen is gepunnikt, en enorm dik, pennen nummer 20, en het gaat dus razend snel.

Verder heb ik gisteren Eline averecht leren breien, waarmee haar plezier in breien ook weer helemaal terug is. (Stijn: "Huh? Averecht? Dat is toch een dorpje bij Dordrecht in de buurt?") En ook Stijn en Jente hebben gebreid, erg gezellig met zijn allen.
En nu, voor de broodnodige rust aan mijn knie, heb ik ook een trui voor mezelf op de pennen staan. Nou maar hopen dat die ook nog een keertje afkomt.